معاون ماليات بر ارزش افزوده بخشنامه شماره 925 مورخ 28/1/90 را به شرح زير اعلام نموده است: پيرو بخشنامه شماره 19087/200 مورخ 28/06/1389 رئيس کل محترم سازمان امور مالياتي کشور موضوع چگونگي و نحوه اجراي قانون ماليات بر ارزش افزوده توسط شرکتهاي بيمه، بدينوسيله دستورالعمل موضوع بند «4» بخشنامه مذکور در خصوص نحوه شناسايي، ثبت و گزارشگري اقلام مربوط به بيمه‌هاي عمر و پس‌انداز تهيه شده توسط بيمه مرکزي جمهوري اسلامي ايران جهت بهره‌برداري ارسال مي‌گردد. دستورالعمل اجرايي بند (4) بخشنامه "چگونگي و نحوه اجراي قانون ماليات بر ارزش افزوده توسط شرکتهاي بيمه" به شماره 19087/200 مورخ 28/6/1389 در اجراي بند (4) بخشنامه چگونگي و نحوه اجراي قانون ماليات بر ارزش افزوده توسط شرکتهاي بيمه، ابلاغي از سوي سازمان امور مالياتي کشور، دستورالعمل نحوه شناسايي،ثبت و گزارشگري اقلام مربوط به بيمه‌هاي عمر و پس‌انداز به شرح زير ابلاغ مي‌گردد: 1- کلمات و عبارات اين دستورالعمل در معاني مشروحه ذيل کاربرد دارد: ماليات بر ارزش افزوده: منظور ماليات‌ها و عوارض موضوع قانون ماليات بر ارزش افزوده، مصوب جلسه مورخ 17/2/1387 کميسيون اقتصادي مجلس شوراي اسلامي که طبق اصل هشتاد و پنجم قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران به تصويب رسيده است و در تاريخ 2/3/1387 به تأئيد شوراي نگهبان رسيده و به مدت 5 سال به صورت آزمايشي اجرا مي شود. بخشنامه: منظور بخشنامه «چگونگي و نحوه اجراي قانون ماليات بر ارزش افزوده توسط شرکتهاي بيمه» است که به شماره 19087/200 مورخ 28/6/1389 از طرف رييس کل سازمان امور مالياتي کشور جهت اجرا به مراجع مالياتي ابلاغ شده است. بيمه هاي عمر و پس انداز: منظور از بيمه‌هاي عمر و پس انداز کليه بيمه‌هاي عمر مختلط پس انداز به شرط حيات و بيمه عمر تامين خطر فوت از قبيل؛ عمر و پس انداز، عمر و سرمايه گذاري، تامين آتيه و جامع مي‌باشد. شرکتهاي بيمه: منظور کليه شرکتهاي بيمه اعم از دولتي يا خصوصي است که مبادرت به صدور بيمه نامه عمر و پس انداز مي کنند. 2- با عنايت به ماهيت بيمه‌هاي عمر و پس انداز، صرفاٌ وجوه دريافتي شرکت هاي بيمه گر مستقيم بابت حق بيمه، مشمول ماليات و عوارض موضوع قانون ماليات بر ارزش افزوده خواهد بود و وجوه پرداختي بيمه گذاران به عنوان پس انداز که به حساب ذخيره پس انداز منظور مي گردد مشمول ماليات مذکور نمي باشد. 3- وجوه دريافتي در هر بيمه نامه مختلط به شرط فوت و حيات اقلام زير تشکيل شده است: الف)حق بيمه عمر شامل، حق بيمه خطر فوت و هزينه هاي اداري، کارمزد،بيمه گري و وصول. ب) حق بيمه حوادث. ج) حق بيمه امراض. د) حق بيمه ساير پوشش هاي اضافي. هـ) سود اقساط حق بيمه (در صورتي که بيمه‌نامه به صورت اقساطي صادر شده باشد). و) وجوه سرمايه گذاري يا پس‌انداز (اندوخته قانوني) و سود مربوطه به آن. از اقلام فوق، اقلام مندرج در بندهاي «الف»، «ب»، «ج»، «د» و «ه» مشمول ماليات بر ارزش افزوده است و وجوه بند «و» يعني وجوه سرمايه‌گذاري يا پس‌انداز ( قانوني) و سود مربوط به آن، مشمول ماليات بر ارزش افزوده نمي باشد. شرکت هاي بيمه مکلفند در زمان فروش بيمه نامه سهم ماليات بر ارزش افزوده مربوط به اقلام مشمول ماليات بر ارزش افزوده را از بيمه گذاران دريافت و به حساب سازمان امور مالياتي کشور واريز نمايند. تبصره: شرکت هايي که در عمليات خود از اصطلاحات و مفاهيمي غير از موارد مندرج در بندهاي فوق استفاده مي کنند، موظفند، شمول يا عدم شمول ماليات بر ارزش افزوده بر عمليات خود را قبلاً از بيمه مرکزي جمهوري اسلامي ايران استعلام نمايند. 4- شرکتهاي بيمه مکلفند گزارش عمليات مربوط به وجوه بند «و» فوق را به تفکيک از ساير وجوه دريافتي بابت بيمه نامه مختلط به شرط فوت و حيات، تهيه و در اختيار مراجع مالياتي، بيمه مرکزي جمهوري اسلامي ايران و ساير مراجع و ناظران ذيربط قرار دهند و از ابتداي سال 1390 وجوه مذکور را در سر فصل يا کدينگ مستقل ثبت و نگهداري کنند، به گونه اي که دسترسي و بررسي آن توسط مراجع مذکور به سهولت امکان پذير باشد. تبصره: بهره‌مندي شرکتهاي بيمه از امتيازات بخشنامه در خصوص بيمه‌هاي عمر و پس‌انداز منوط به اجراي دقيق مفاد اين بند در ثبت، نگهداري و گزارش عمليات مالي مي‌باشد.