- 15762
- 1404/04/24
:: اقتصاد ایران به راهکارهای واقعی نیاز دارد، نه وعدههای تکراری
به گزارش پایگاه خبری پارس نماد داده ها، به قلم دکتر سید محمد نوری مدیرعامل خبرگزاری پارسنماد. اقتصاددان و فعال در مشاوره و اطلاع رسانی صنایع و معادن ایران
ایران ثروتمند است، اما مردمش فقیرند. کشور ما منابع دارد ولی خروجیاش تورم است! چرا؟
چون سالهاست به جای درمان ساختاری، به مُسکنهای کوتاهمدت ادامه دادند حالا زمان گفتن حقیقت است بیپرده، بیترس، و بر پایه تجربه واقعیست من بیش از ۲۵ سال است که در قلب اقتصاد ایران حضور دارم نه فقط از پشت میز یا اتاق فکر، بلکه در میدان واقعی اقتصاد در کنار همکاری با ۹۰/۰۰۰ شرکت و تولیدکننده های ایران بوده ام اما متاسفانه عمده شرکتها سرمایه و زمانشان در پیچوخم مجوزها سوخت، در کنار صنعتگرانی بودم که برای صادرات محصولشان هر بار گرفتار یک بخشنامه متناقض شدند من مدیرعامل خبرگزاری پارسنماد هستم رسانهای که روزانه با صدها داده، گزارش و تحلیل اقتصادی سر و کار دارد.
در ۵۴ سال عمرم از دولتها گذر کردهام، از بحرانهای ارزی، تورمهای لجامگسیخته، و رانتهای پنهان. و حالا زمان آن رسیده که راهکارهای واقعی، عملگرا و اقتصادی را با مردم تصمیمگیران در میان بگذاریم.
نظریه من ساده است ایران اگر نفت دارد، باید ارزشافزوده بفروشد، نه ثروت خام
۱. فروش نفت خام، اشتباه است! میگویید چرا؟ چون ما همچنان نفت خام میفروشیم و بعد، بنزین و پلاستیک و محصولات نهایی را چند برابر قیمت وارد میکنیم. هر بشکه نفت خام حداکثر ۷۰ دلار میارزد، ولی همان بشکه اگر به فرآورده تبدیل شود، تا ۳۰۰ دلار هم ارزش پیدا میکند. این یعنی ما به جای فروش نفت (ثروت)، باید از آن شغل بسازیم.
چراکه هر بشکه نفت فرآوریشده، هزاران شغل ایجاد میکند و اقتصاد را از وابستگی ارزی نجات میدهد. خامفروشی یعنی فروختن آینده؛ ما باید سراسر کشور را به پالایشگاه و پتروشیمی تبدیل کنیم. سوال!؟ چرا جوانان ما با وجود تحصیلات و تخصص، هنوز بیکار هستند؟ ایران نیروی جوان و بیکار دارد که باید آنها را در صنعت مولد بهکار بگیرد، و باید آنهایی که مشغول کار هستند هم مدیریت شوند تا زمان و انرژی جوانان در شرکتهای زیان ده به هدر نرود.
۲. ایرانخودرو و سایپا باید تعطیل شوند. جرا؟
این جمله شاید برای برخی سنگین باشد، اما حقیقت تلخ این است که خودروسازهای دولتی در ایران، یک منبع اتلاف سرمایه، زمان، نیروی انسانی و اعتماد عمومی هستند. ایرانخودرو و سایپا سالانه هزاران میلیارد تومان زیان انباشته دارند؛ آنها محصولاتی با کیفیت پایین، قیمت بالا با رضایت حداقلی تولید میکنند و هزاران نیروی انسانی متخصص را در یک حلقه معیوب نگه میدارند.
حال سؤال من این است:
اگر همین افراد در صنایع پتروشیمی، پالایشگاه ودر حوزه انرژی تجدیدپذیر مشغول شوند،آیا خروجی کشور چند برابر نمیشود؟
کشورهایی مثل کره جنوبی و چین، نیروی انسانیشان را برای آینده آموزش دادند نه برای نگهداشتن یک کارخانه زیانده. این موارد فقط دو مورد از راهکارهایی است که عنوان شده است. لازم به توضیح است که بر اساس سالها تحلیل، داده، و تجربه توانسته ام در یک مجموعه راهبردی، چندین راهکار عملیاتی برای نجات اقتصاد ایران طراحی کنم که از اصلاح ساختارها گرفته تا تحول در صنایع و شکل دهی کسبوکارها، و حتی حذف یارانههای ناکارآمد و مدیریت در مصرف سوخت در کشور را شامل میشود.
هیچکدام از این مواردشعار نیست بلکه درون هر راهکار، عدد و مدل هست، با تجربه واقعی. در این زمان کشورمان به گفتوگو نیاز دارد نه حذف و انکار افراد شخصا این متن را ننوشتهام تا فقط مخالفت را اعلام کنم یا انتقادی کرده باشم من این متن را مینویسم چون هنوز امیدوارم... چشم امید دارم چون کشور ما هنوز زمان و ظرفیت برای شنیدن. حرف حساب را دارد.
من آمادهام که درباره این راهکارها با هر نهاد، سازمان یا هر رسانه دیگر صحبت کنم آمادهام وارد مناظره، جلسه یا همکاری اجرایی در اقتصاد کشور شوم. چون آنچه که ما در پایگاه اقتصادی پارس نماد در دست داریم، فقط یک نظریه نیست. بلکه نقشه راه واقعی برای نجات اقتصاد ایران است.
بیایید باهم درباره راهحلها صحبت کنیم